Co oznacza fight for w Język angielski?

Jakie jest znaczenie słowa fight for w Język angielski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać fight for w Język angielski.

Słowo fight for w Język angielski oznacza walczyć o, walczyć o, bronić się przed kimś, walczyć z kimś/czymś, walczyć, kłócić się z kimś, bić się, bójka, walka, walka, kłótnia, kłótnia, walka, wola walki, walczyć, walczyć, walczyć, walczyć, walczyć o coś, walczyć przeciwko czemuś, walczyć, walczyć, walczyć, walczyć, toczyć walkę. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa fight for

walczyć o

phrasal verb, transitive, inseparable (war: defend)

My grandfather fought for his country in World War II.

walczyć o

phrasal verb, transitive, inseparable (struggle to attain)

Black Americans had to fight for the right to vote.

bronić się przed kimś

transitive verb ([sb]: fend off)

He had to fight the attacker with a stick.
Musiał obronić się kijem przed napastnikiem.

walczyć z kimś/czymś

transitive verb (try to defeat)

She fought the government and won.
Walczyła z rządem i wygrała.

walczyć

intransitive verb (military: engage in battle)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
They started fighting at dawn and the battle lasted all day.
Zaczęli walczyć o świcie. Bitwa trwała cały dzień.

kłócić się z kimś

(figurative, informal (argue, quarrel)

She's always fighting with her neighbour about noise.

bić się

intransitive verb (engage in physical combat)

(czasownik zwrotny niedokonany: Czasownik występujący z zaimkiem się; oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. palić się))
The two fought with knives for ten minutes.
Bili się na noże przez dziesięć minut.

bójka

noun (physical combat)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)
He got into a fight and has a black eye.
Wdał się w bójkę i teraz ma podbite oko.

walka

noun (military: combat)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)
A fight broke out along the border.

walka

noun (struggle)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)
Women's fight for equality is still ongoing.
Walka kobiet o równość wciąż trwa.

kłótnia

noun (dispute)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)
The fight over the land was resolved by the judge.

kłótnia

noun (figurative, informal (argument, quarrel)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)
Their parents have fights all the time.
Jego rodzice ciągłe wszczynają kłótnie.

walka

noun (informal (boxing match)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)
Ali and Frazier fought the fight of the century in 1971.

wola walki

noun (informal (strength, spirit)

He had no fight left in him.

walczyć

intransitive verb (informal (sport: box)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
They're going to fight for the heavyweight championship.

walczyć

intransitive verb (informal (sport: wrestle)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
He fought in the ring for twelve years before becoming an actor.

walczyć

intransitive verb (strive vigorously)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
They fought to prevent the school from being closed.

walczyć

intransitive verb (struggle, defend oneself)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
Mark was fighting to try and escape from his captors.

walczyć o coś

(struggle, defend oneself)

You have to fight for your rights.

walczyć przeciwko czemuś

(contend)

He fought against the new regulations.

walczyć

transitive verb (military: to battle against [sb])

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
They fought the enemy bravely.

walczyć

transitive verb (informal (boxing: oppose)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
Lewis is going to fight Holyfield tonight.

walczyć

transitive verb (informal (wrestle: oppose)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
He fights his opponents with great style.

walczyć

transitive verb (figurative (combat, resist) (przenośny)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
He fought cancer for seven years before succumbing.

toczyć walkę

transitive verb (wage, engage in)

The soldiers fought a battle.

Nauczmy się Język angielski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu fight for w Język angielski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Język angielski.

Czy wiesz o Język angielski

Angielski pochodzi z plemion germańskich, które wyemigrowały do Anglii i ewoluował przez ponad 1400 lat. Angielski jest trzecim najczęściej używanym językiem na świecie, po chińskim i hiszpańskim. Jest najczęściej wyuczonym drugim językiem i językiem urzędowym prawie 60 suwerennych krajów. Ten język ma większą liczbę użytkowników jako drugi i obcy język niż native speakerzy. Angielski jest także współoficjalnym językiem Organizacji Narodów Zjednoczonych, Unii Europejskiej oraz wielu innych organizacji międzynarodowych i regionalnych. W dzisiejszych czasach anglojęzyczni na całym świecie mogą komunikować się ze względną łatwością.