Co oznacza poco w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa poco w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać poco w Włoski.

Słowo poco w Włoski oznacza niewiele, trochę, mało, niewiele, niewiele, nie bardzo, kilka, za mało, mało, nisko, za mało, niewiele, kończyć się, płytki, kiepski, słaby, marny, błahy, niejasny, chory, niedrogi, nieporęczny, nieciekawy, nieuważny, niestosowny, nieodpowiedni, niewyszukany, niehigieniczny, niewiele, nowo, skryty, niewyrafinowany, prosty, krótkowzroczny, nieprzeźroczysty, zamglony, podjadacz, mglisty, chorobliwy, słabo, ledwo, niezdrowy, przeciętniak, mętny, niejasny, rzadko, sporadycznie, mylące, banalny, z nieściętym białkiem, nieinteligentny, niemodny, prostacki, nierozmowny, nieprzekonywujący, niechętny, bezkrytyczny, niewymagający, niedogotowany, niepomocny, niezapraszający, niezachęcający, nietowarzyski, nie ma sprawy, nie warte posiadania, mało znany, za mało, o niskich dochodach, powoli, ale do celu, za chwilę, przez chwilę, przez krótki okres, wkrótce, dużo, sporo, kawałek po kawałku, wkrótce potem, krok po kroku, troszkę, co najmniej, troszkę, do niedawna, niedawno, oddalony, dawaj, śmieć, prawie nie trafić, prawie nic, niski priorytet, chwilka, odrobina czegoś, niewiele mniej niż, wkrótce po, mieć niewiele wspólnego. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Znaczenie słowa poco

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu poco w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.